شعر زیبای سوری از استاد عاصم اردبیلی

         شعر زیبای سوری از استاد عاصم اردبیلی

  این شعر بدون هیچ تردیدی شاهکارشاعر است.شاید دلیل جذابیت

 شعر,واقعی بودن  داستان است.داستان از این قرار است

  که یک پسر اردبیلی در دوره سرباز معلمیخود,در دامنه کوه های

الموت با دختری آشنا شده و ارتباط عاطفی بر قرار می کنند.

 نام  این دختر سوری است. تا اینکه  دوره سربازی پسر تمام

می شود وی به اردبیل باز می گردد.

سوری به انتظار معشوق می نشیند.

 اما خبری نیست.از هر مسافریخبر می گیرد.

 اما هر امیدی به نا امیدی ختم می شود.

تا اینکه سوری به اردبیل می آید.کوچه  به کوچه و خانه به خانه

  به دنبال یار سفر کرده می گردد.و او را در خانه خود در کنار

 همسرش می یابد. سوری در اردبیل می ماند و عشق

 سوری زمینه ای میشود برای شاعر بسیار توانای اردبیلی

عاصم اردبیلی تا شعری بسراید که به شاهکار واقع است. 

   جهنمده بیتن گول

   گلی که در جهنم روییده است

  فلکین قانلی الینده ن بیر آتلمیش یئره اَندی

 بخت برگشته ای، از دست خونین فلک به زمین امد. 

 بیر فلاکت آنانین جان شیره سیندن سودون اَمدی

 فلاکت زده ای، از شیره جان مادرش شیر نوشید

بوللو نیسگیل شله سین چیگنینه آلدی

کوله بار سنگین درد و غم را به دوش گرفت

 تای توشوندان دالی قالدی

 از همسن و سالان خود عقب افتاد.

 ساری گول  مثلی سارالدی

 مانند گل زرد، صورتش زرد شد.

 گونو تک باغری قارالدی

 روحش مانند روزش سیاه شد.

 خان چوبانسیز سئله تاپشیرسین اؤزون

 برای اینکه در دوری خان چوپان، خود را به سیل بسپارد.

 یوردوموزا بیر سارا گلدی

 سارای جدیدی به میهنمان آمده است

 بیر وفاسیز یار الیندن یارا گلمز سانا گلدی

 از دست یار بی وفایی، به ستوه آمد 

 بیر قازیق قیز,جان الیند ن جانا گلمز جانا گلدی

 یک دختر بینوا، از دست جانانه اش به جان امد

 کئچه جکده «الموت»دامنه سیندن بورایا درمانا گلدی

 در گذشته از دامنه کوه الموت به اینجا (اردبیل) برای درمان امده است

 بیر آدامسیز«سوری»آدلی,اَلی باغلی,دیلی باغلی

 یک بی کس، به اسم سوری، دست هایش به جایی نمی رسد، زبانش بسته 

  سوری«کیم دیر؟»

       سوری کـــیست؟

  سوری بیر گولدو جهنمده بیتیبدیر

 سوری گلی است که در جهنم روئیده است

 سوری بیر دامجی دی,گوزده ن آخاراق اوزده ایتیبدیر

 سوری قطره اشکی است که از چشم جاری شده است و در گونه ها گم شده است

 سوری یول- یولچوسودور,اَیری ده یوخ ,دوزده ایتیبدیر

سوری مسافری است، که نه در راه های بیراهه بلکه در راه درست گم شده است 

 سوری بیر مرثیه دیر ,اوخشایاراق سوزده ایتیبدیر

 سوری مرثیه ای است که در حال سروده شدن در میان کلمات گم شده است

 او کونول لرده کی ایتمیش دی اَزلدن,اودو گوزده ن ده ایتیبدیر

 او در گذشته از دل ها گمشده بود، از این رو از چشم افتاده است

 سوری  بیر گوزلری باغلی,اؤزو داغلی,سوزو داغلی

سوری یک چشم بسته است، خودش داغدار است و حرفهای داغدار

 اولوب هاردان هارا باغلی!

 ببین از کجا به کجا دل بسته است!

 بوشلاییب دوغما دیارین,اوموب البته  یاریندان

 دیار مادری خود را رها کرده است، البته که از یارش توقع داشته است

 ال اؤزوب هر نه واریندان

از هر چه که داشته دست کشیده است

 قورخماییب ,شهریمیزین قیشدا آمانسیز بورانیندان,نه قاریندان

 از سرمای سوزان شهرمان در زمستان نترسیده است

 گزیر آواره تاپا,یاندیریجی دردینه چاره,تاپا بیلمیر

آواره و سرگردان می خواهد درمانی برای دردش بیابد اما، ... نمی تواند

 چوخ سئویر عشقی باشیندان آتا,آمما آتا بیلمیر

 خیلی دلش می خواهد عشق را از سر بیندازد، اما ... نمی تواند

 اووا باخ آووچی دالینجا قاچیر,آمما چاتا بیلمیر

 شکار را نگاه کن که می دود تا به شکارچی برسد، اما ...نمی تواند

 ایش دونوب ,لیلی توشوب چوللره مجنون  سوراغیندا

 کارها برعکس شده است، لیلی به دنبال مجنون آواره بیابان شده است

 شیرین الده تئشه,داغ پارچالاییر فرهاد اوتورموش اتاغیندا

 شیرین تیشه به دست گرفته است و کوه ها را به خاطر فرهاد از هم می شکافد

 تشنه لب قونئچه گور جان وئری دریا قیراغیندا

ببین قوی تشنه لب چگونه در کنار دریا جان می دهد

 گوزده حسرت یئرینی خوشله ییب ابهام دوداغیندا

 در چشمانش حسرت جا خوش کرده است و در لب های تردید

 وارلیغین سون اثری آز قالیر ایتسین یاناغیندا

 کم مانده است آخرین نشانه های حیات در گونه هایش گم شود

 سانکی بیر کوزه دی بورونموش کوله وارلیق اوجاقیندا

  مانند زغالی است که در اجاق هستی به خاکستر آغشته شده است

 کوزه ریر پیلته کیمین,یاغ توکه نیب دیر چراغیندا

 مانند فتیله چراغی است که روغنش تمام شده است

 بوی آتیر رنج باغیندا,قوجالیر گنج چاغیندا

 در باغ رنج و حسرت بزرگ می شود، در سن جوانی پیر می شود

 بیر آدامسیز,سوری آدلی,اَلی باغلی,دیلی باغلی

 یک بی کس، به اسم سوری، دستانش ناتوان و زبانش ناتوان

 سوری جان!اومما فلکدن,فلکین یوخدو وفاسی

سوری جان!از فلک توقع زیادی نداشته باش، فلک بی وفاست

 نه قده ر یوخدو وفاسی,اوقده رچوخدو جفاسی

 هر قدر که وفا ندارد، همانقدر جفای فلک نیز زیاد است

 کوهنه رقاصه کیمین,هر کسه بیر جوردی اداسی

 مانند رقاصه های قدیمی برای هر کسی یک ادایی در می آورد

  او آياقدان دوشه نی، ايستير آياقدان سالان اولسون

 فلک می خواهد که هر از پا افتاده ای را، بیشتر از پا بیندازد

    او تالانميش لاری ايستير گونو- گوندن تالان اولسون

 می خواهد هر تارج شده ای را بیشتر تاراج کند

  او آتيلميشلاری ايستير هاميدان چوخ آتان اولسون

می خواهد کاری کند تا رها شدگان را بیشتر رها شوند

 او ساتيلميشلاری ايستير قول ائدرکن ساتان اولسون

می خواهد کاری کند که برده ها، برده تر شوند

  نئيله مک قورقو بوجوردور

چه کار می شود کرد، نظام طبیعت هم اینطور است

 فلکين نظمی ازلدن اولوب اضدادينه باغلی

نظم فلک از ازل بر مبنای تضادها استوار است

 قاراسیز آغلار اولانماز

بدون سیاهی ها سفیدی ای نیست

 دره سيز داغلار اولانماز

بدون دره ها ، کوهی هم وجود ندارد

 اولو سوز ساغلار اولانماز

گر مرده ای نباشد، زنده ای هم در کار نیست

 گره ک هر بير گوزه له بير دانا چيرکين ده يارانسين

باید به ازای هر زیبا رو، زشت رویی هم به وجود بیاید

 بيری انسين يئره گوکدن، بيری عرشه اوجالانسين

کی به زمین بیفتد و دیگری تا عرش بالا برود

  بيری چالسين ال آياق غم دنيزينده،

یکی در دریای غم دست و پا بزند و 

 بيری ساحيلده سئوينج ايله دايانسين

دیگری در ساحل با خوشحالی بایستد

 بيری ذلت پالازين باشه چکيب ياتسادا آنجاق،

کی لحاف ذلت بر روی خود بکشد و بخوابد

 بيری نين بختی اويانسين

بخت یکی دیگر بیدار شود

 بيری قويلانسادا نعمت لره يئرسيز

یکی در میان نعمت ها  غلطه بزند

  بيری ده قانه بويانسين

و دیگری در میان خون غلط بزند

 آی آدامسيز سوری آدلی، ساچلاريندان دارا باغلی

ای بی کس، ای سوری، که از زلفت بر دار اویخته شده 

 نئيله مک؟ ايش بئله گلميش. چور گلنده گوله گلميش

چه کار می شود کرد؟ اینطور پیش آمده، آفت به گل زده است

 فلکين ايری کمانينده اولان اوخ آتيلاندا دوزه دگميش،

تیری که از کمان خمیده فلک خارج شده به راستی اصابت کرده

 ديلسيزين باغرينی ده لميش

سینه یک بی زبان را شکافته است

 ايری قالميش، دوزو اگميش

فلک با کجی کاری نداشته، راست را خم کرده است

 اونو خوشلار بو فلک

فلک دوست دارد که

 اائل ساراسين سئللر آپارسين

سارای ایل را سیل با خود ببرد

 بولبول حسرت چکه رک گول ثمرين يئللر آپارسين

بلبل حسرت گل را بکشد و ثمره گل را باد ببرد

 قيسی چوللرده قويوب

 قیس در بیابان آواره شود و.

 ليلی نی محمللر آپارسين

لیلی را محمل ها ببرند

 خسرووی شيرين ايلن ال اله وئرسين، کئفه دولسون،فرهادین قامتین  اگسین

خسرو و شیرین دست در دست داده و در لذت غرق شوند و کمر فرهاد خم شود

آخاراق چرخ زامان نشئیه گلسین کئفه دولسو

و چرخ فلک با نگاه به این مناظر لذت ببرد

 سوری لار سولسادا سولسون

اگر سوری، پژمرده می شود برای فلک مهم نیست

 بيری باش يولسادا يولسون،

برای فلک مهم نیست که کسی موی خود را (برای شیون) چنگ می زند

 سيقسا بير اولدوز اگر اولماسا اولدوزلار ايچينده

اگر ستاره ای از آسمان گم شود

 بو سماء ظولمته باتماز

آسمان تاریک نمی شود

 داش آتان،کول باشی قويموش

فلاخن، همیشه سنگ خود را

 داشينی اوزگه يه آتماز

 بر فلاکت زدگان می اندازد

 سن يئتيش سون هدفه

 اگر تو به هدف غایی خود برسی

 اوندافلک مقصده چاتماز,داها افسانه یارانماز!

فلک دیگر به مقصودش نمی رسد,دیگر افسانه ای ایجاد نمی شود

 سوری،ای باشی بلالی،زامانين قانلی غزالی.

سوری ، ای ای مصیبت زده، ای آهوی خونین زمان

 سوری بير قوش دی خزان آيری ساليبدير يوواسيندان،

سوری گنجشکی است که در اثر باد پاییزی از لانه خود دور افتاده است

 ال اوزوبدور آتاسيندان،

از پدر خود دست کشیده است

 جوجه دير حيف اولا سود گورمه ييب اصلا آناسيندان.

سوری هنوز جوجه است، حیف که از مادر شیر نخورده است

بونا قانع دی تنفس ائله ییر یار هاواسیندان.

به همین قانع است که در هوایی که یارش نفس می کشد، تنفس کند

 درد وئرن درده سالیب, آمما خبر یوخ داواسیندان

درد به او داده شده اما خبری از درمان نیست.

 آغلاییب سیتقایاراق بهره آپارمیر دوعاسیندان

با گریه و ناله، دعا می کند اما ثمری ندارد

او بیر آئینه دی رسسام چکیب اوستونه زنگار

او آیینه ای است که رسام ازل، بر روی آن زنگار کشیده است

اوندا یوخ قدرت گفتار

قدرت گفتار ندارد

اؤزو چیرکین,دیلی بیمار

صورتش زشت است، زبانش بیمار است

 گنج وقتینده دل آزار

در دوره جوانی دلش آزرده شده است

گوره سن کیم دی خطاکار!!!

چه کسی خطاکار است!!!؟

 گوره سن کیم دی خطاکار!!!

چه کسی خطاکار است!!!؟